Już na apel dzwonek woła, spieszy mały, spieszy duży.
Do nauki wzywa szkoła, by ojczyźnie wiernie służyć.
Wspólnym krokiem wesoło ruszamy: do nauki, zabawy i pracy.
Jak w rodzinie się wielkiej zbieramy: pacholęta, sztubacy i żacy.

Naszym wspólnym domem jesteś, szkoło.
W Twoich murach chłopcy i dziewczyny
Dają w darze, tworząc bratnie koło,
Swoje serca i myśli i czyny.

Julian Tuwim wiersze pisał i o dzieciach ciągle myślał.
Sławnym naszym był poetą, w Czarnoborsku każdy wie to.
O Tuwimie, piewco kwiatów, znawco ptaków i zwierzaków,
Ciebie wszyscy wciąż czytamy, od dzieciaka aż do żaka.

Naszym wspólnym domem jesteś, szkoło.
W Twoich murach chłopcy i dziewczyny
Dają w darze, tworząc bratnie koło,
Swoje serca i myśli i czyny.